De laatste dag!

Onze laatste dag in Florida is aangebroken. Als we opstaan, ligt het schip al aan de kade van Port

Canaveral. Onze koffers zijn gisterenavond al opgehaald dus we hebben nu alleen nog handbagage. Omdat wij late diner seating hadden, worden we deze ochtend in hetzelfde restaurant waar we gisteren in de avond hebben gegeten om 8:00 verwacht. Het is table service met onze vaste servers. Na het ontbijt nemen we afscheid van onze servers en lopen richting de uitgang van het schip op dek 3.

In een toch wat bedrukte stemming laten we het schip achter. In onze gedachten zijn we al bezig met een eventuele volgende cruise... Dus Mickey: See you real soon!

Onze koffers zijn al snel gevonden, dat is altijd prima geregeld bij Disney Cruise Line. Met onze volledige bagage lopen we richting de bus die ons naar Alamo zal brengen. We hebben twee SUV's gehuurd bij Alamo. Alamo zit niet in Port Canaveral maar in Cape Canaveral dus we moeten nog een klein stukje met de bus. Het is even wachten op de bus want we zijn niet de enige die een auto gehuurd hebben.

Dan komen we aan bij een kleine verhuurlocatie van Alamo. We regelen het papierwerk en de medewerkster loopt met ons mee naar de auto (dus hier niet zelf een auto uitzoeken). We krijgen een gratis upgrade, een Toyota Sequoia. Wat een bakbeest zeg! Ik rij en Hen en Margriet delen de auto met mij. De koffers gaan achterin met nog wat koffers van de anderen want die hebben een iets kleinere auto. Wij kunnen de achterbank (en dat is de tweede achterbank!) naar voren klappen zodat we een zee van ruimte hebben voor bagage.

De auto van Marianne, Stefan en de kinderen:

Als ik de TomTom heb ingesteld gaan we op weg naar het plaatsje Christmas. Het is niet heel ver van Port Canaveral vandaan en we zijn zo al een stukje in de goede richting van het vliegveld.

De anderen volgen:

In Christmas gaan we een airboat tour doen bij airboat rides at Midway. Op de parkeerplaats worden opgewacht door porkchop, het varken.

Het is prachtig warm weer deze laatste dag dus dat wordt genieten op het water. We melden ons bij de kassa en betalen het resterende bedrag voor de tour.

We moeten daarna eventjes wachten voor onze boot vertrekt.

Wij mogen plaatsnemen op de voorste twee rijen, verder zijn er nog twee Amerikaanse dames die meevaren. Er is voor iedereen een koptelefoon met microfoon zodat je met elkaar kunt praten. Wel even rekening mee houden dat alles wat je zegt door iedereen gehoord wordt. Het is een vrij open landschap waar we door varen met hier en daar een boom.

We zien al snel wat alligators maar die verdwijnen direct als wij in de buurt komen. Op een van de bomen zit een Bald Eagle te pronken.

En dan zijn daar de grote jongens! Ook deze gaan uiteindelijk het water in maar niet voordat wij ze goed gezien hebben.

We varen nog een stukje door een wat dichter bebost gedeelte waar we ook nog een kleine alligator van dichtbij zien.

Na een tour van ongeveer een uur zijn we terug bij het kantoortje. Daar mogen we nog op de foto met een alligator. Robin wil dat wel eens proberen.

Airboat rides at Midway in Christmas is een echte aanrader. We hebben de laatste jaren een aantal airboat rides gedaan maar dit was wel de beste (zonder die in de Everglades mee te rekenen). Vanuit Christmas rijden we door richting Orlando. We willen de Mall at Millenia nog bezoeken en daar wat eten bij de Cheesecake Factory voordat we naar het vliegveld gaan.

Ook dit keer hoeven we niet lang te rijden. En er zijn zelfs nog voldoende parkeerplaatsen niet al te ver van de ingang vrij.

Gezien de tijd, melden wij ons direct bij de Cheesecake Factory voor de lunch. Het is 40 minuten wachten. We krijgen een pieper mee en nemen plaats bij de fonteinen voor het restaurant. Om de tijd goed te vullen, gaan we natuurlijk ook nog wat shoppen.

En dan gaat de pieper af en nemen we plaats in de Factory.

De zeer uitgebreide kaart wordt bestudeerd en iedereen kiest wat lekkers uit. En dan hierbij de laatste foodporn van deze vakantie:

Maura laat ons even zien hoe groot de colaglazen hier zijn:

Nadat we lekker gegeten hebben is het tijd om richting vliegveld te gaan. Onderweg begint het te regenen en als we bij het vliegveld zijn stortregent het echt. De takken liggen op de weg en de ruitenwissers hebben moeite om het vele water van de ruiten te wissen. Wat een afscheid van Florida!

We leveren de auto's in en binnen no-time staan we binnen om ons in te checken voor de vlucht naar huis. Het is druk op het vliegveld maar we vinden nog een plekje waar we allemaal kunnen zitten. Als ik later rondloop en een andere gang in loop, zit daar helemaal niemand dus de drukte is geconcentreerd op een plek. Na wat internetten en wachten mogen we aan boord voor de lange vlucht naar Dublin. Het is een vlucht met wat turbulentie en een behoorlijke luchtzak. Zo'n luchtzak is altijd even schrikken want je komt echt los uit je stoel. Volgens verhalen van anderen gilde iedereen en waren er huilende kinderen maar dan heb ik in een ander toestel gezeten want dat heb ik niet gemerkt. Natuurlijk wel een schrikreactie met hier en daar een gilletje en ergens ver weg een huilend kind (maar die huilde misschien al voordat we naar beneden denderden) en wat verschrikte gezichten maar daar bleef het dan ook bij. Gelukkig bleef het ook bij 1 luchtzak maar vanwege het slechte weer moesten we wel lange tijd blijven zitten met de stoelriemen vast (die heb ik altijd vast want dit was niet de eerste luchtzak die ik meemaakte). Ook het eten en drinken werd om die reden pas laat geserveerd en we hadden inmiddels best wel dorst gekregen! Toen ik mijn boek uit had, een film en diverse series had gekeken kwamen we eindelijk in Dublin aan. Daar waren we op een vlucht later gezet zodat we best nog wat wachttijd hadden. Pas in de middag kwamen we op Schiphol aan.

De koffers rolden al snel van de band en tegelijkertijd kregen we een berichtje van onze taxichauffeur. Na een tijdje in de verschrikkelijke kou gewacht te hebben op de taxi konden we instappen en op weg naar Ridderkerk. Daar werden we verenigd met onze katten die natuurlijk heel blij waren ons weer te zien (al waren ze die twee weken prima verzorgd).  Ik ging snel naar Rotterdam om mijn koffer uit te pakken en een paar uur later aan het werk te gaan.

Het was een super vakantie! Iedereen heeft genoten van het weer, de parken, het eten en de Disney service.

Bedankt voor het meelezen. Ik zal beloven dat ik volgende keer het blog beter zal bijhouden maar dat was deze vakantie gewoon een beetje moeilijk. En die volgende keer zal niet al te lang op zich laten wachten. In september gaan Hen, Margriet en ik weer, voor dit keer drie weken naar Florida! We hebben een villa en auto gehuurd en gaan buiten Disney nog veel meer leuke dingen doen. En natuurlijk houd ik weer een blog bij maar die is niet niet aangemaakt. Ik zal de link plaatsen zodra die in de lucht is.

Castaway Cay

Vandaag komen we aan op ons favoriete tropisch eiland Castaway Cay (en Cay spreek je uit als kie en niet als keej). We nemen eerst een lekker ontbijt op het schip in Cabana's.

Ziet er dramatisch uit maar het zijn Mickey wafels met aardbeien in saus en een soort slagroom. Dat leek mij een goed ontbijt voor een fun filled day ahead.

Ondertussen naderden we het tropisch eiland.

De Disney schepen (die hier als enige aanleggen aangezien het Disney's privé eiland is) draaien en gaan achterkant eerst richting de pier. Dat is leuk voor ons want wij (Hen, Margriet en ik) hebben een hut helemaal aan de achterkant en dat is voor deze aankomst dus voorkant. De hut van Marianne, Stefan en kids ligt nu aan de zijde van de pier dus die kunnen alle bezigheid daar zien. Goed zicht voor allen dus.

Iedereen staat al klaar om het schip vast te leggen en alle benodigdheden van boord te halen. Castaway Cay is ip een onbewoond eiland dus het meeste personeel en alle benodigdheden voor de lunch komen van de boot. En dat proces gaat volgens Disney planning, uiterst efficiënt.

De touwen worden aan wal getrokken en vastgelegd.

Dan mogen de passagiers van boord. Iedereen is voorbereid op een mooie stranddag en heeft daarvoor de juiste outfit uitgekozen. Zo ook Chip 'n Dale.

Je kan een treintje nemen naar het strand maar wij besluiten te gaan lopen.

Onderweg komen we pluto tegen en Maura gaat met hem op de foto.

We hebben een extreem getaway pakkage geboekt en kunnen vandaag een uur lang fietsen, de hele dag snorkelen en/of op een float of tube ronddobberen en om 12u moeten we ons melden voor het Stingray Adventure.
We beginnen met het fietsen. De kinderen moeten hier wel een helmpje op.

Er wordt nog gevraagd of we bekend zijn met fietsen. Ja natuurlijk, we komen uit Nederland! Daarna zoeken we ieder een mooie fiets uit en gaan op pad. Het is heerlijk fietsen bij ongeveer 30 graden.

Ook de Maura en Robin vinden het super.

We fietsen als eerste naar de uitkijk toren. Beklimmen deze en bekijken het eiland van bovenaf. Er is nog genoeg land dat ongebruikt is. Wie weet gaat Disney daar ooit nog wat mee doen.

Onderweg staan meerdere waterstations waar we goed gebruik van maken.

Midden op Castaway Cay ligt een airstrip. Er landen alleen geen vliegtuigen meer.

We fietsen tot we niet verder kunnen en zien de boot in de verte liggen.

Daarna fietsen we weer terug naar het beginpunt en leveren we onze fietsen weer in. We zoeken onze plekjes onder de parasols op het strand op en gaan even het water proberen. Dat is nog best koud maar als je eenmaal door bent goed te doen.

We hebben maar eventjes want dan moeten we alweer richting de Stingrays.

Voor dit avontuur krijgen we snorkelspullen en uitleg over de stingrays.

Daarna gaan we richting het water waar verschillende platformen liggen vanaf waar de stingrays eten. Bij ieder platform staat een instructeur. Wij hebben met ons zevenen een eigen platform. Er wordt goed geluisterd naar de laatste instructies.

De stingrays hebben geleerd het platform aan de linkerkant op te zwemmen en weten dat het eten op een Mickeybord te vinden is. Je houdt een stukje eten (een soort gel of een garnaal) tussen je vinders en plaatst je hand op het Mickeybord. Dan is het wachten op een hongerige stingray.

En die zijn er genoeg.

We kunnen allemaal meerdere malen de stingrays wat te eten geven. De instructeur had voor de kinderen nog een andere methode want die vonden het toch wel een beetje eng. Je kon ook het stukje eten loslaten net voordat de stingray het weghapte. En dat werkte prima voor de kinderen. Ik had ook beter op die methode over kunnen gaan want de stingrays hadden steeds een vinger van mij te pakken en ze kunnen best hard bijten weet ik nu uit ervaring.

Hap!

Na het voeden mochten we nog een tijdje snorkelen met de rays. Dit is echt een heel leuke excursie op Castaway Cay die ik zeker aanraad.

Na de stingrays moesten onze eigen magen maar eens gevuld worden. Het eten en drinken op Castaway Cay is inclusief. Er zijn van 11:30 tot 13:30 grote buffetten geopend waar je BBQ eten kunt halen. Verder zijn er drink-tap plaatsen en kan je zelf je softijsje tappen.
Is dit bord voor 1 persoon?

Als de buikjes gevuld zijn gaan we terug naar onze ligbedden op het strand. De kinderen, Hen, Marianne en ik gaan de Pelican Plunge uitproberen. Dit zijn de glijbanen op een platform in het water, je moet er naar toe zwemmen.

Als je van de glijbaan in het water plonst, ben je even je gevoel voor richting kwijt. Daarom is het niet gelukt om foto's van de glijders achter ons te maken! Die lagen al in het water toen de fotograaf weer wist waar hij was.
Daarna gaat ieder zijn eigen gang en Hen en ik willen het snorkellagoon wel eens bekijken. Dat valt een beetje tegen, zand en af en toe een plukje wier. Misschien als je verder zwemt dat het beter wordt maar dat doen wij niet. Tijdens ons vorige bezoek aan Castaway Cay hebben we een veel mooiere onderwaterwereld gezien. Dat was in het water bij serenity beach. Dit strand is alleen toegankelijk voor volwassenen en daardoor ook lekker rustig (sereen). We besluiten de trein naar dit gedeelte te nemen en daar verder te snorkelen.

Ik haal ook nog een tube zodat ik nog een beetje kan dobberen en genieten van de rust.

Dat was een goede keuze van ons want hier waren wel veel vissen te vinden.

De tijd vliegt voorbij en we moeten op een gegeven moment weer terug naar de groep. Daarvan blijkt een groot gedeelte al terug te zijn gegaan naar de boot. Maar Margriet ligt nog op haar ligbed op ons te wachten. De meeste mensen beginnen nu terug te gaan naar de boot en wij pakken ook onze spullen. Onderweg bezoeken we nog een winkeltje en nemen wat foto's. Eigenlijk willen we geen afscheid nemen van dit heerlijke eiland.

Dan nog even in de rij om weer aan boord te mogen.

En al snel worden de trossen losgegooid en zien we het eiland steeds kleiner worden.

Voor ons breekt nu een drukke avond aan. De koffers moeten ingepakt worden en voor 22:30u buiten de hut gezet worden. Verder is er nog een laatste show, het diner en nog een zwaaien naar alle Disney figuren in de grote hal. Wat jammer dat deze cruise bijna ten einde is.

En deze vinden we na vanavond waarschijnlijk ook niet meer iedere avond op ons bed.

Morgen onze laatste dag in Florida waar in we van boord gaan, een airboat tour doen en een mall bezoeken voordat we richting vliegveld gaan.